اَللّٰهُمَّ اَنْتَ رَبِّى لَا اِلٰهَ اِلَّا اَنْتَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَأَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ. لَاحَوْلَ وَلَاقُوَّةَ إِلَّا بِاللّٰهِ الْعَلِىِّ الْعَظِمِ. مَا شَاۤءَ اللّٰهُ كَانَ، وَمَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ. أَعْلَمُ أَنَّ اللّٰهَ عَلَى كُلِّ شَيْئٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللّٰهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْئٍ عِلْمًا وَاَحْصَى كُلَّ شَيْئٍ عَدَدًا. أَللّٰهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِى وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ اٰخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّى عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.
“Allah’ım! Sen benim rabbimsin. Sen’den başka ilâh yoktur. Ancak Sen varsın. Sana dayandım. Sana güvendim. Sen azametli arşın rabbisin. Güç, kuvvet ve azamet ancak yüceler yücesi olan Allah’ındır. O ne isterse olur. Onun istemediği olmaz. Bilirim ki; Allah’ın her şeye gücü yeter.
Şüphesiz ki; Allah ilmiyle her şeyi kuşatmıştır. O her şeyi tek tek bilir ve kayda geçer.
Ey Allah’ım! Nefsimin ve nâsiyelerinden tuttuğun bütün canlıların şerrinden sana sığınırım. Şüphesiz Rabbim sırat-ı müstakîm üzeredir.” (Ali el-Müttakî, II, 638/4960)